از آنجایی که با بالا رفتن سن بدن تغییر میکند باید تغذیه نیز به همان نسبت تغییر کند اگر از سن بیست سالگی به بعد را به دهه های مختلف تقسیم کنیم در هر دهه تغذیه فرق میکند.

دهه بیست سالگی

بین سن بیست تا سی سالگی بدن احتیاج به پروتئین بالا دارد. انواع گوشت ها ماهی ها تخم مرغ و لبنیات منبع خوبی برای تأمین پروتئین میباشند.

در این سنین خوردن ویتامین ث لازم است که میتوان با خوردن انواع مرکبات فلفل قرمز و گوجه فرنگی آنرا تأمین کرد. همچنین بدن احتیاج به آهن دارد. غیر از گوشت,, اسفناج و برگه های میوه های مختلف هم دارای آهن میباشند.

دهه سی سالگی

بین سن سی تا چهل سالگی میزان انواع حبوبات را در غذاهایتان بالا ببرید در حبوبات ماده ای وجود دارد که از بوجود آمدن بسیاری از نقص های مادرزادی در جنین جلوگیری میکند همچنین حبوبات خاصیت ضد سرطان دارند.

در این دهه تا میتوانید سبزیجات برنگ سبز تیره بخورید.

دهه چهل سالگی

بین چهل و پنجاه سالگی متابولیسم بدن شروع به کند شدن میکند و فشار خون شروع به بالا رفتن میکند. برای جلوگیری از بالا رفتن فشار خون و زیاد شدن وزن, نمک کمتر بخورید و نان های سفید و برنج سفید را کنار بگذارید. بجای آن برنج قهوه ای و نان های سبوس دار بخورید.

در این سنین بدن احتیاج به پتاسیم و مینرال ها دارد بنابر این روزی یک عدد موز بخورید .

برای تأمین آنتی اکسیدان سالادهای رنگی با خیار گوجه فرنگی و اسفناج درست کنید. برای کامل کردن سالاد به آن توت فرنگی, کشمش و پرتقال هم اضافه کنید.

دهه پنجاه سالگی

از سن پنجاه سالگی به بعد بدن احتیاج به کلسیم بیشتر و آهن کمتر دارد. ماست, پنیر و شیر کم چربی یا بدون چربی بیشتر بخورید. همچنین سویا و براکلی بسیار خوب است. توجه داشته باشید آهن و کلسیم را با هم نخورید زیرا آهن باعث دفع کلسیم میشود