ورزش یکی از عوامل مهم در بهبود سیستم ایمنی و افزایش سطوح انرژی در بدن است. انجام تمرینات جسمی یکی از بهترین راه‌ها برای جلوگیری از افسردگی زمستانی است. فصل زمستان زمان مناسبی برای انجام فعالیت‌های ورزشی مانند اسکی، پاتیناژ، هاکی روی یخ و غیره است. البته تمرین‌ها و ورزش‌های زمستانی تنها محدود به موارد بالا نمی‌شوند.یک شخص می‌تواند در فضای بسته یا در فضای باز و با پوشیدن لباس مناسب تمرین‌های منظم خود را در فصل زمستان انجام دهد.

توصیه هایی برای ورزش در زمستان

لباس‌های زیاد بپوشید: یکی از مهم‌ترین عوامل پوشش در فصل زمستان این است که برای فعالیت در فضای باز باید لباس‌های زیادی بپوشید. تمرین کردن باعث می‌شود که گرما از بدن فرد آزاد شود و درنتیجه فرد احساس گرما کند. پوشیدن لباس‌های زیاد باعث می‌شود که فرد به هنگام تمرین کردن در هوای سرد زمستان احساس گرما کند. توصیه می‌شود که در فصل زمستان از لباس‌هایی استفاده نکنید که پارچه آنها عرق را جذب می‌کنند و مرطوب می‌شوند (برای مثال، پارچه‌های نخی). در عوض، لباس‌هایی که با بدن شما تماس دارند باید از جنس پارچه‌هایی باشند که بدون چسبیدن به بدن رطوبت را جذب می‌کنند. روی این لباس‌ها می‌توان ژاکت یا پلیوری پوشید که از جنس پشم هستند. درنهایت، توصیه می‌شود که روی کت‌ها یا پلیورهای پشمی یک اُورکُت بپوشید. دویدن و تمرین کردن با چنین لباس‌هایی باعث احساس گرما در بدن می‌شود و برای خنک کردن بدن خود می‌توانید تنها لباس بیرونی (اورکت) را درآورید. وقتی‌که تمرین شما تمام شد، دوباره لباس بیرونی خود را بر تن کنید.

کسب آمادگی بدنی: قبل از انجام فعالیت‌ها یا ورزش‌های سخت زمستانی توصیه می‌شود که ابتدا با انجام بعضی از تمرینات سخت آمادگی بدنی به دست آورید. اگر بدن شما به تمرینات سخت عادت نداشته باشد، قادر نخواهید بود فشارهای بدنی ورزش‌هایی همچون اسکی یا دویدن در زمستان را تحمل‌کنید.

وسایل حفاظتی: زمانی که در فصل زمستان برای انجام فعالیتی به بیرون از خانه می‌روید، دهان، دست‌ها و پاهای شما باید پوشیده و چشمان، سر و گردن شما نیز در مقابل سرما تحت حفاظت باشد. پوشیدن دهان باعث می‌شود که هوای گرم را تنفس کنید و درنتیجه از بروز عفونت‌های تنفسی یا گلودرد در خود جلوگیری کنید. بودن در هوای سرد باعث می‌شود که خون به قسمت‌های مرکزی بدن جریان داشته باشد و درنتیجه نقاط انتهایی بدن (انگشت‌های دست‌وپا و گوش‌ها) خیلی سرد شوند. برای محافظت از انگشتان دست‌وپا می‌توان از دستکش یا جوراب استفاده کرد. دستکش و جوراب گرمای انگشتان دست‌وپا را حفظ می‌کنند و از سرد شدن آنها جلوگیری می‌کنند. برای محافظت از چشم‌ها در برابر نور خیره‌کننده یخ، توصیه می‌شود که از عینک‌های آفتابی استفاده کنید. با پوشاندن سر و گردن خود می‌توانید به‌طور تقریبی از هدر رفتن 50 درصد گرمای بدن جلوگیری کنید.

عامل سوز باد: عامل سوز باد به معنای پایین‌تر دمای واقعی احساس‌شده نسبت به دمای محیط به علت وزش باد است، بنابراین، توصیه می‌شود که در آغاز تمرین‌های خود در جهت باد بدوید. باوجوداین، پس از پایان تمرینات و در راه بازگشت به خانه توصیه می‌شود که در جهت مخالف باد بدوید. در پایان تمرین، تعریق باعث سردتر شدن بدن می‌شود و زمانی که باد به‌صورت و بدن نوزد شخص احساس سوز و سرمای کمتری می‌کند.

مقدار زیادی مایعات بنوشید: تمرین کردن در فصل زمستان بسیار سخت و توان فرساست و در اثر آن آب بدن کم می‌شود، بنابراین، توصیه می‌شود که آب و نوشیدنی‌های ورزشی فراوانی بنوشید. آب‌میوه‌های آماده حاوی شکر و کربوهیدرات‌های فراوانی هستند و برای هیدراته‌کردن بدن مفید نیستند. نوشیدنی‌های ورزشی کربوهیدرات‌های کمتری دارند. باوجوداین، مصرف زیاد نوشیدنی‌های ورزشی باعث افزایش تعداد کالری دریافتی می‌شود.

الکل ننوشید: با مصرف الکل گرمای بدن از دست می‌رود، بنابراین، به هنگام بیرون رفتن در فصل زمستان توصیه می‌شود که از نوشیدن الکل خودداری کنید، چون ممکن است موجب هیپوترمی (افت دمای بدن) یا سرمازدگی شود.
هیپوترمی، افت شدید دمای بدن است که منجر به خواب‌آلودگی، لکنت زبان، دستپاچگی، ناهماهنگی در حرکات، لرز و… می‌شود. سرمازدگی هم در کودکان و بزرگ‌سالان رخ می‌دهد. باوجوداین، کودکان در مقایسه با بزرگ‌ترها آسان‌تر دمای بدن خود را از دست می‌دهند. درسرمازدگی سطحی پوست بدن زرد می‌شود و نرم باقی می‌ماند، اما در سرمازدگی عمیق پوست بدن سفت می‌شود و حالت موم مانندی به خود پیدا می‌کند. پس از گرم‌شدن رنگ پوست سرمازده کبود یا ارغوانی می‌شود.