تاریخچه طب سوزنی در ایران

• در قرن ۱۳ میلادی رشیدالدین فضل ا…همدانی نخست وزیر ایرانی تباز دربار مغولها در ایران اولین کتاب طب سوزنی را با نام تنسوق نامه از زبان چینی به فارسی دری ترجمه و چاپ نمود. اصل این کتاب هم اکنون در موزه ای در استانبول نگهداری می شود و نسخه ای از آن توسط دانشگاه تهران در سال ۱۳۵۳چاپ و منتشر گردیده است.
• مدارک طب سوزنی در سال 1356ه.ش با تصویب شورای عالی نظام پزشکی به عنوان یک روش مکمل درمانی در کنار درمان طب غربی پذیرفته گردید. هم اکنون به تمامی پزشکان عمومی با متخصص، با کسب مدرک دوره طب سوزنی از یکی از مراکز آموزشی معتبر و مورد تأیید وزارت بهداشت و درمان، مجوز درمان با طب سوزنیصادر می‌گردد.در حال حاضربصورت رسمی و قابل تائید حدود۶۷پزشک و۳۲ غیر پزشک در زمینه طب سوزنی در ایران فعالیت دارند.متأسفانه به علت وجود تمامی مؤسسات آموزش طب سوزنیدر خارج از کشور، دوره‌های آموزشی این متد درمانی بسیار پر هزینه می‌باشد و با گذشت سی سال از قدمت این رشته در ایران، هنوز هیچ آموزشکده رسمی در کشور وجود ندارد. از طرف دیگر تسهیلاتی جهت ارائه این نوع خدمات درمانی به بیماران (مانند پوشش بیمه‌ای) و واردات یا ساخت وسایل طب سوزنی در نظر گرفته نشده است.
  مسائل فرهنگی، فلسفی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، جغرافیایی و تعصبات درمانی از موانعی هستند که توسعه طب سوزنیرا مشکل کرده‌اند. ولی امروزه اگر ما بخواهیم موفقیت و پیشرفتی در نتایج درمانی کلینیکی داشته باشیم، باید آماده یادگیری سایر متد‌های درمانی علمی مؤثر نیز باشیم. هم اکنون تجویز و مصرف بی‌رویه دارو در کشورمان از معضلات بزرگ درمانی به شمار می‌رود، از طرفی روشهای درمانی علمی غیر داروئی (آلترناتیو) در دنیا روز به روز پیشرفت و خواهان زیادی پیدا می‌کند ولی متأسفانه هنوز جایگاه منطقی این علوم در کشور ما نامشخص و تعریف نشده می‌باشد. کشور چین علیرغم داشتن جمعیتی بیش از یک میلیارد نفر مصرف داروهای شیمیایی به مراتب کمتر از کشور ما را دارد، در حالیکه مردم چین از سطح سلامت روحی و روانی بالایی نیز برخوردار هستند، که این زیر سایه روش‌های درمانی آلترناتیو بسیار رایج در این کشور است. امید است با عنایت بیشتر مسئولین محترم، طب‌های آلترناتیو علمی در کشور و سازمان‌های درمانی ما نیز رواج بیشتری یابد، تا از بار سنگین درمانهای دارویی و عوارض آن در جامعه کاسته شود.