گاهي حوادث زندگي، ما را به انجام عکس العمل هايي وا مي دارد، ولي شرايط زماني و مکاني، اجازه بروز اين عکس العمل ها را به ما نمي دهند. در نتيجه، مقدار زيادي انرژي در بدنمان محبوس مي شود که مي توانيم با خنده آن را آزاد کنيم.
در واقع، خنده پديده اي است که غالبا براي ابراز شادماني به کار مي رود و در بين موجودات زنده، فقط انسان است که از اين توانايي به صورت کامل برخوردار است.
روان شناسان بر اين باورند که مقدار زيادي انرژي منفي در اثر مشکلات مختلف زندگي، در بدن ذخيره مي شود و اين انرژي به همراه استرس هاي دروني، از طريق خنده از ذهن و بدن ما تخليه مي شود. به همين دليل است که هميشه بعد از خنده، احساس آرامش و تمرکز ذهني مي کنيم.
خنده در روان شناسي داراي جايگاه ويژه و پرارزشي است و موجب کاهش هورمون هاي استرس زا(کورتيزول، آدرنالين، دوپامين و هورمون رشد) و افزايش هورمون‌هايي مانند آندورفين مي شود.
کسي که ديگران را مي خنداند، بيشتر از کسي که مي خندد، از اثرات مفيد خنده بهره مند مي شود و آستانه تحمل خود را در برابر بروز خشم و عصبانيت بالا مي برد.
حتي اگر شما يک دقيقه بخنديد، آن خنده مي تواند گاهي تا 45 دقيقه باعث آرامش شما شود و فشار رواني تان را کمتر کند.
بسياري از روان شناسان، خنده درماني را به عنوان يکي از روش هاي درماني موثر در برطرف کردن اختلالات رفتاري مي دانند و حتي برخي تحقيقات نشان مي دهد، اين روش در بيماران مبتلا به افسردگي تاثير مثبت زيادي دارد.
لبخند اطرافيان، موجب آرامش ما مي شود و در کاهش استرس هاي روزمره به ما کمک مي کند.زود فهميدن، حافظه قوي، قدرت استدلال و منطق بيشتر و سازگاري مطلوب با اجتماع از ديگر مزاياي خنديدن است.
اصولا خنده، جذابيت چهره را بيشتر مي کند و از نظر علم روان شناسي افراد جذاب، تاثيرگذارترند. در مقابل، عبوس و اخمو بودن به روابط اجتماعي لطمه مي زند و باعث استرس اطرافيان مي شود.
افرادي که خيلي سخت مي خندند، معمولا از نظر رواني، افراد پرتنش و پر استرسي هستند و بايد از مزاياي خنديدن آگاه شوند، با دوستان و خانواده دور يک ميز بنشينند و وقايع خنده‌دار براي هم بازگو کنند، فيلم‌ها يا تئاترهاي خنده‌دار ببينند
هر موقعيت بدي واقعا آن طور که ما فکر مي کنيم، بد نيست و مي توانيم شکل خنده داري از آن را هم تعريف کنيم. با اين روش مي توانيم سختي ها را تحمل کنيم و يا از آن ها عبور کنيم و اجازه ندهيم استرس و خشم و عصبانيت بر ما غلبه کند.
بر اساس آخرين تحقيقات، در هنگام خنديدن حداقل ميزان 4 هورمون که در زمان استرس و عصبانيت ترشح مي شوند، در بدن ما کاهش مي يابد.
هر انسان بالغ به طور متوسط روزي 17 بار مي خندد و با اين کار به سلامت روان خود کمک مي کند.
محققان معتقدند بيش از 80 درصد بيماري هاي متداول در زندگي، بيماري هاي روان تني هستند، يعني بيماري هايي جسمي که منشا عصبي و فکري دارند، اما متاسفانه بيشتر مردم اين نوع بيماري ها را با بيماري هاي جسمي محض اشتباه مي گيرند و فقط از دارودرماني استفاده مي کنند. اين در حالي است که خنديدن و داشتن يک روحيه شاد، در درمان اين نوع بيماري ها (حداقل به ميزان 30 درصد) تاثيرگذار است.
استرس :
خنده با كاستن از غلظت هورمون‌های استرس‌زای شناور در خون، آثار استرس را برطرف می‌كند. پژوهشی كه به‌تازگی درمورد 50 نفر از متخصصان فن‌آوری اطلاعات در «بنگلور هند» انجام شد، نشان‌داد كه پس از خنده، میزان هورمون استرس (كورتیزول) در آنان بسیار پایین آمد.
هورمون‌های شادی‌آفرین :
خنده به رهاسازی «آندورفین» منجر می‌شود. «آندورفین»، مسکنی‌ست كه خود بدن می‌سازد و افزون بر تسكین‌‌دادن دردها، حامل پیام‌های مهر و دلبستگی و احساس دلسوزی و گذشت نیز هست.
تقویت دستگاه ایمنی :
خنده با افزودن بر میزان سلول‌های ایمنی ضد ویروس، ضد عفونت و ضد سرطان، به تقویت دستگاه ایمنی بدن می‌پردازد. هم‌چنین میزان «ایمونوگلوبین A» را افزایش می‌دهد كه نخستین خط دفاعی بدن در برابر ویروس‌های عفونی چون «سرماخوردگی» به‌شمار می‌رود.
اكسیژن‌رسانی و ورزش :
خنده، قلب و عروق را کاملاً ورزش می‌دهد. یك‌دقیقه خنده‌ی از ته دل، ضربان قلب را افزایش می‌دهد و اگر خنده، 10دقیقه ادامه یابد، ضربان قلب به‌اندازه‌ی استفاده از دستگاه‌های ورزشی، بالا می‌رود.
خنده ورزشی عالی‌ست. او یك دقیقه خنده‌ی از ته دل را با 10دقیقه پاروزدن یا دویدن، برابر می‌داند. «لوید» نشان‌داده خنده، آمیزه‌ای‌ست از دم عمیق و بازدم كامل كه منجر به تهویه‌ای مطبوع و آرامش و رهایی عمیق می‌شود.
افزایش گردش خون :
خنده، اندام‌های داخلی را ورزش و ماساژ می‌دهد و گردش خون به اندام‌های گوارشی و لنف‌ها را افزون می‌كند. خنده با افزایش گردش خون، مواد زاید را از سلول‌ها تخلیه می‌كند و بدن را در اوج آمادگی قرار می‌دهد.
افزایش گردش خون در عضلات صورت، چهره را گلگون و درخشان می‌كند.
هوش هیجانی :
بازی‌های دسته‌جمعی برای رشد مهارت‌های اجتماعی و هوش هیجانی كودكان، بسیار حیاتی‌ست و محرومیت از بازی می‌تواند به ناراحتی‌های روانی، عاطفی، جسمانی و مشكلات جسمانی بینجامد.
خنده به بازیگوشی‌های كودكانه می‌انجامد. پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد بزرگسالان بازیگوش و شاد، هم‌چنان به یادگیری مهارت‌های اجتماعی ادامه می‌دهند و هوش هیجانی‌شان را تقویت می‌كنند.
پویایی گروهی :
سلول‌های آینه‌ای مغز موجب می‌شوند كه ما احساسات و هیجانات افراد پیرامون‌مان را بازتابانیم. بودن در كنار انسان‌های شاد و خندان، ما را از خنده‌های ایشان بهره‌مند و خندیدن را برای ما كاری راحت می‌كند.
هرگاه چشم ما به چشمان كسانی كه می‌خندند می‌افتد، سلول‌های آینه‌ای مغز، خنده‌های آنان را در ما باز‌می‌تاباند؛ این امر موجب می‌شود میزان هورمون‌های شادی‌آفرین، بیش‌ازپیش بالا برود و آثار استرس، كاهش یابد.
تقویت روابط اجتماعی :
میزان روابط اجتماعی روزانه‌ی هر فرد با دیگران، معیاری مهم در سلامتی و طول عمر به‌شمار می‌رود. تمرین «یوگای خنده» -به‌ویژه در باشگاه‌های خنده- به تقویت روابط اجتماعی همدلانه می‌انجامد كه ثابت شده پس از خوراك و مسكن، مهم‌ترین عامل شادمانی افراد است.
برون‌ریزی :
خنده با از پیش رو برداشتن موانع، راه را برای رهاشدن احساسات و هیجانات سركوب‌شده، بازمی‌كند. احساسات و هیجانات سركوب‌شده ممكن است به ناراحتی‌های جسمانی، روانی و عاطفی بینجامد و رهاسازی آن‌ها، می‌تواند دگرگون‌ساز باشد. خنده، شیوه‌ای عالی و بدون خشونت برای رهاسازی عاطفی و برون‌ریزی به‌شمار می‌رود.
اكسیر جوانی :
به ادعای بسیاری از اعضای پابه‌سن‌گذاشته‌ی «باشگاه خنده»، خنده با ورزش‌دادن و سفت و سخت‌كردن عضلات صورت، چین و چروك را از بین می‌برد و چهره را جوان و شاداب می‌كند.ورزش به‌عنوان یكی از راه‌های به تأخیرانداختن پیری، شناخته شده است. «یوگای خنده» ورزشی ساده و لذت‌بخش برای همه‌ی گروه‌های سنی‌ست كه میزان پیگیری و پایبندی به آن، بالاست.
68 دیدگاه در خصوص “خنده بر هر درد بی درمان دواست”